Czas powstania:
Wzniesiona w XXVI wieku p.n.e.
Lokalizacja:
W Gizie, na zachód od Nilu, dzisiejszy Egipt. Zbudowana dla faraona Cheopsa (Chufu).
Największa z piramid egipskich, wysokość ok. 146 m (obecnie 137 m), zbudowana z 2,3 mln bloków wapiennych. Podstawa jest prawie idealnym kwadratem o boku ok. 230 m, zorientowana według stron świata wskazywanych przez kompas. W starożytnej Grecji siedmiu słynnym budowlom i dziełom stworzonym przez człowieka nadano nazwę siedmiu cudów świata. We wszystkich zestawieniach cudów świata, układanych przez starożytnych Greków i Rzymian, zawsze znajdowały się piramidy egipskie. Jest ich wszystkich około 80 i znajdują się w okolicach Kairu, na zachodnim brzegu Nilu. Większość z nich powstała blisko 4700 lat temu. Ze źródeł historycznych wiemy, że pierwszą piramidę w Sakkarze wybudował faraon Dżeser. Największe piramidy wznieśli jednak dla siebie władcy IV dynastii, około 4600 lat temu: Cheops, Chefren i Mykerenos. Największą kamienną budowlą świata jest Wielka Piramida, zwana też piramidą Cheopsa. Zbudowana została ze starannie ociosanych bloków kamiennych, ważących średnio po dwie i pół tony. Budowano ją przez 30 lat. Większość piramid było grobowcami władców egipskich, ale nie wszystkie. Na pewno nie służyły temu celowi największe piramidy. Nigdy nie złożono w nich mumii królewskich. Celu wybudowania tych gigantycznych budowli jednoznacznie nie ustalono. Ciekawostką jest natomiast to, że wymiary piramid odpowiadają ściśle odległościom astronomicznym, które dokładnie zostały zmierzone zupełnie niedawno. Zdaniem wielu jasnowidzów i przepowiadaczy przyszłości, wewnętrzny system korytarzy piramidy Cheopsa odpowiada historii ludzkości od jej początku aż do końca świata.
Wygląd Wielkiej Piramidy
Piramida Cheopsa jest najstarszym i jedynym dobrze zachowanym cudem świata. Ma 146,6 m wysokości (50 pięter) . Na jej podstawie (230m x 230m) można byłoby postawić naraz pięć największych kosciołów świata: bazylikę św. Piotra w Rzymie, katedrę św. Pawła, opactwo Westminster w Londynie oraz katedry we Florencji i Mediolanie. Wewnątrz tej budowli znajduje się rozgałęziony system korytarzy. 47-metrowy pasaż i wielka galeria prowadzą do krypty faraona o wymiarach: 10,5m długości, 5,30m szerokości i 5,80m wysokości. W krypcie znajduje się pusty sarkofag. Całość jest wyłożona granitem. Faraon Cheops kazał wybudować piramidę zaraz po śmierci swego ojca Snofru. Jego wszyscy poprzednicy byli pochowani w piramidach.
Na początek musieli znaleść odpowiednie miejsce, które wytrzyma ciężar 6 400 000 t. Wybrano uskok pustynnego płaskowyżu na południe od Kairu, 7km od wsi Giza. Było to odpowiednie miejsce, które mogło utrzymać ciężar piramidy. Wzniesiono wokół wyznaczonej powierzchni wał z piasku i kamieni. Na czworokątnej podstawie budowli wykuto sieć kanałów przecinających się pod kątem prostym. Kiedy kanały zostały napełnione zaznaczono wysokość poziomu wody. Pózniej spuszczono wodę i kamieniarze usuneli wszystko co wystawało poza wyznaczony poziom.Zamurowano kanały i gotowa była podstawa. Przy pracach przygotowawczych, trwających 10 lat, zatrudnionych było 4000 rzezbiarzy, architektów, kamieniarzy i innych rzemieślników. Zbudowali oni pochylnię, po której wtaczano głazy. Kolejne 20 lat budowano piramidę z 2,3 miliona wapiennych bloków, każdy o wadze 2,5 t. Według greckiego pisarza Herodota budowa piramidy zgromadziła 100 000 pracowników. Na rzodkiew, cebulę i czosnek (dodatki do jedzenia) wydano 1600 talentów, co odpowiada 7 milionom dolarów. Technologia budowania opierała się na krążku i dzwigni. Ilość pracowników podana przez Herodota jest mało realna, ponieważ na placu budowy nie było tyle miejsca dla tak wielu ludzi. Gdyby naraz zatrudniono ponad 8000 ludzi przeszkadzaliby sobie nawzajem. W czasach gdy wznoszono piramidy Egipt był bogatym krajem. Każdego roku od końca czerwca do listopada wylewał Nil, użyzniając glebę. Podczas wylewu chłopi nie mogli pracować.
Kto pracował przy budowie?
Do budowy piramidy chętnych było bardzo dużo. Praca ta nie była pańszczyzną ale ochotniczą służbą. Każdemu pracownikowi zapewniano nocleg, odzież, wyżywienie i małą zapłatę. Egipcjanie czuli się zaszczyceni do budowy grobowca faraona. Wierzyli, że pomagając w budowie będą mieli udział w nieśmiertelności faraona. Chłopi całymi falami napływali do Gizy. Byli tam dzieleni na osmioosobowe grupy i zakwaterowywani w barakach. Mężczyzni przeprawiali się przez Nil i maszerowali w stronę kamieniołomu. Z litej skały odrywali bloki kamienne i nadawali im za pomoca narzędzi odpowiednie wymiary ( 0.8m-1.45m). Każda grupa umieszczała blok na saniach i ciągnęła do Nilu. Tam bloki kamienne i mężczyzni zabierani byli na drugą stronę Nilu. Do placu budowy sześciany ciagnięte były na saniach. Gotowa część piramidy otoczona była pochyłą rampą o 20m szerokości. Następnie kamień umieszczano z milimetrową dokładnością we wskazanym miejscu. Im wyższa była piramida, tym dłuższa i bardziej stroma stawała się rampa. Kiedy piramida była prawie gotowa trzeba było umieścic na szczycie 9m ostrosłup. Przy tej pracy bardzo dużo osób poniosło śmierc. Po 20 latach ciężkiej i żmudnej pracy powstał rdzeń piramidy. Wyglądała tak jak ją widzimy obecnie. Przypominała górę o strukturze schodkowej. Uskoki wypełniono kamieniami. Następnie obłożono białymi wapiennymi płytami.
Jak chowano faraona?
Po śmierci faraona balsamowano jego zwłoki i wkładano do krypty. Wnętrzności faraona umieszczano w wazach pogrzebowych. Egipcjanie uważali, że gdy ziemska powłoka faraona znajdowała się w piramidzie to wewnętrzne ka zmarłego opuszczało grobową kryptę. Naukowcy watpią, że Wielka Piramida była miejscem spoczynku faraona. Są na to trzy dowody:
Krypta grobowca nie jest ozdobiona.
W sarkofagu, w którym powinien leżec król brakuje pokrywy.
Z komnaty królewskiej odchodzą dwa szyby wentylacyjne, a umarli nie potrzebują powietrza.